vrijdag 14 maart 2014

Geloven of niet geloven, that's the question.

Tijdens een heerlijke fietstocht zat onze jongste bij mij achterop en babbelden we vrolijk over het leven en allerlei dingen die daarbij komen kijken.
"Gaan we weer eitjes zoeken met pasen, mam? Jij verstopt die…. Toch?"
Waarop ik bevestigend antwoordde.
"Daar geloof jij niet meer in, hè?" voegde ik er tactisch aan toe, in de hoop dat ze op het idee gebracht werd van een veel groter geloof, waar volgens mij & mijn lief dit jaar een einde aan moet gaan komen.
Ik zette haar op het spoor door maar weer eens te herhalen dat het ook papa en mama zijn die de tandjes inwisselen voor glanzende muntjes onder het hoofdkussen.
Nee, die tandenfeee, daar geloofde ze natuurlijk allang niet meer in.

"En wat regelen papa en mama stiekem nog meer, denk je? Zijn er nog meer dingen waar jij misschien ook al niet meer in gelooft? Je wordt al zó groot!"

Het bleef lang stil achterop de fiets, een stilte om echt van te genieten, zo met de zon op dit mooie gesprekje. Ik vroeg me af wat ze allemaal zat te bedenken, daar achterop.

"In God, mam, daar geloof ik echt niet in."

Prioriteiten stellen, daar gaat het om in dit kinderleven.



1 opmerking:

  1. Hahaha, geweldig! Ik ben benieuwd wanneer het je gaat lukken om haar te vertellen van Sint & Piet... gelukkig zijn die voorlopig nog ff in Spanje. :) En ik hoop ook dat het met God nog goedkomt...

    BeantwoordenVerwijderen