maandag 30 juni 2014

Jurk Burda 7828

En nu is 'ie wel naar mijn zin, mèt mouwtjes, dat wel, terwijl het plan was om een mouwloos tricot jurkje te naaien...
Ach, dat betekent dat ik weer aan de slag mag, het zou ook jammer zijn als ik me ging vervelen, toch?

Het was een hoop gedoe op een stokje, jurk naaien, uit elkaar halen en er wat beters van maken.
Maar nu ben ik tevreden!



Ik heb een werkbeschrijving van deze jurk online gezet. Wil je 'm gebruiken?
Hier: klik! kun je 'm vinden!


zondag 29 juni 2014

Een roestige Ladyliss

Als we nog altijd in de jaren zeventig zouden leven, was ik op een haar na, of eigenlijk een hele bos haar, ontsnapt aan een carrière in de pornobusiness, ben ik bang.
Dat zit zo: mijn scheerapparaatje sneuvelde, het was pas een half jaar oud, maar besloot al op jonge leeftijd te gaan roesten en dus ging ik ermee terug naar Kijkshop.
Daar had ik het aangeschaft van de airmiles die mijn lief gedurende het jaar bij elkaar vloog.
(En ja, het was er eentje die onder de douche mocht.)



"We sturen het op ter reparatie" was de suggestie van de net-aan-Nederlands-sprekende-verkoopster.
Dat zou 4 tot 6 weken gaan duren, waarop ik opmerkte dat ik dan waarschijnlijk okselhaar tot m'n knieën zou hebben. Ik zag mezelf al zitten op Corsica. Met zo'n oude pornofilm in gedachten, vol haren op plekken die toen nog niet tot het verboden gebied behoorden.

De verkoopster hield voet bij stuk, maar ik ook. Onze oudste stond erbij te genieten, ze moedigde me met haar vrolijke blauwe ogen aan om niet op te geven. Ik gaf haar een snelle knipoog.

Na ruim 10 minuten van volhouden, en een helder beeld schetsen van hoe ik eruit zou zien na die zes weken, en steeds maar weer herhalen dat het apparaatje echt niet gerepareerd kon worden want de binnenkant was echt verroest, ging ze overstag en bood me aan een andere uit te zoeken.
Die bleek niet voorradig, maar zou de volgende dag zonder verzendkosten bezorgd worden.

Ik ben tevreden, maar wel met een bijsmaakje. Wat als ik het geen 10 minuten had volgehouden, en na 3 pogingen had gedacht dat de Kijkshop me niet verder zou helpen? Hmm.

Maar goed, ik ga gladjes de zomer in.


"Waarom knipoogde je eigenlijk naar me, mam?" vroeg onze lieve grote blondie toen we weer buiten stonden.
"Omdat je nooit op moet geven, en omdat ik je lief vind" zei ik.

zaterdag 28 juni 2014

In een vloek en een zucht de wereld rond

Ik heb geprobeerd te achterhalen waar het spreekwoord "in een vloek en een zucht"  toch vandaan komt. Want als ik moet vloeken en zuchten omdat er iets mis gaat kost me dat een heleboel tijd. Terwijl dat spreekwoord juist betekent dat iets heel vlot gaat. Maar het internet wil de herkomst niet verklappen en dus blijft het voor mij een vraag.

Nou, dit was een gevalletje van vele vloeken en nog meer zuchten.
Het was m'n eigen schuld, ja, natuurlijk, wie anders. Binnenstebuiten, verkeerd doorgestikt, scheef, AAAAAARGH!

Maar ja, opgeven is er natuurlijk niet bij, want anders slingert die arme TomTom geheel onbedekt rond in het dashboardkastje, straks. En dan ben ik niet meer de enige die vloekt en zucht, weet ik.

Uiteindelijk is dit het resultaat:




Gelukkig paste de TomTom, en z'n snoertje in het tasje. Dat had er nog eens bij moeten komen, zeg, dat het te klein zou zijn, pffff.


En nou hup, de wijde wereld in.

vrijdag 27 juni 2014

Met een ijzerzaagje zaag je in... Precies.

Onze oudste heeft het ijzerzaagje in de garage ontdekt, en zaagt daar vrolijk mee in restjes triplex. Ja, wij hebben ook al geprobeerd om een geschiktere zaag onder haar aandacht te brengen, maar hé, ze is tien jaar hoor, dat weet ze allemaal zelf veel beter.
Zo verbindt ze de plankjes met schilderstape, wel zo praktisch. En een stuk geluidlozer dan van dat ouderwetse getimmer.
Ze heeft er veel plezier in en maakt het Playmobil-walhalla in de woonkamer nog mooier.
Het resultaat mag er zijn, dat moet gezegd!


Er worden rietjes geknipt ter versiering en zachte plukjes schapenwol in de bedjes gelegd.
Heerlijk toch?!

donderdag 26 juni 2014

Gelukt! Of toch niet?

Hij staat best leuk, de Lien en Giel achtige jurk, waar ik twee weken geleden aan begon.


Knipmode juli 2011, model 6a

Maar ik moet wel goed rechtop blijven staan, anders rolt zo de voorgevel over tafel. En onder de oksels leek 'ie ook wel wat krap. Het kriebelde en schuurde.
Dus heb ik m'n jurk toch maar weer uit elkaar gehaald, en maak ik er een leuke Burda 7828 van. Da's een populair patroon, Google het maar eens.

Ik had nog wat stof over, gelukkig.
Heb ik weer wat te doen, want zo met mijn man ver weg blijft mijn naaimachine de hele avond snorren...

woensdag 25 juni 2014

Minimeisjeszomerjurkje

Het piepkleine zomerjurkje is af!

Jurkje 2, Knippie 2/2012



Op deze foto komt de stof het beste tot z'n recht:
Lief hè, die plooitjes middenvoor.


Het is onderweg naar ons piepkleine-maar-toch-al-wat-grotere nichtje!

dinsdag 24 juni 2014

La Superba

Dit boek ging ik lezen zonder veel informatie vooraf. De schrijver had me met zijn wollige en tegelijkertijd ironische taalgebruik meteen te pakken, maar het kwam nog meer door het absurde voorval in het begin van het boek:

De hoofdpersoon loopt door Genua als de stroom uitvalt, hij struikelt ergens over en is benieuwd wat het is, dus hij verbergt het op de tast achter een vuilcontainer. De volgende dag gaat hij kijken; het blijkt een afgehakt vrouwenbeen te zijn. Hij neemt het mee naar huis, waar hij erop los fantaseert en zich er later weer van ontdoet.
Dit is maar een heel klein onderdeel van het verhaal, maar wel het onderdeel waarmee aan het eind de boel weer bij elkaar komt. Het boek is een vreemde ode aan Genua, en een zoektocht van een schrijver, ja, naar wat eigenlijk?

Ik las een aantal recensies toen ik halverwege was, omdat ik er nou niet over uit was of ik het nog verder wilde lezen. Ik was het zowel met de enthousiastelingen als de kritische recensenten eens. Zo absurd, maar toch ook weer intrigerend.
Ik legde het een tijdje opzij, en las tussendoor "De andere zoon".

Daarna had ik er weer zin in en genoot weer verder, tot aan het einde.


Ik maak er een gewoonte van om de samenvatting bij bol.com vandaan te pikken, dus bij deze:

Deze roman is een monument voor een stad zoals er maar één is: Genua, La Superba (de hoogmoedige). En meer nog dan een roman over een schokkend echte en labyrintische stad, is het een liefdesverhaal dat tragisch eindigt. En meer nog dan een stadsroman en een liefdesroman, onderzoekt, vertelt en ontrafelt La Superba de fantasie van een beter leven elders en laat zien hoe mensen – van gerenommeerde schrijvers en verlopen heren van stand tot arme Senegalese sloebers en flanerende hoeren – op verschillende manieren verdwalen in die fantasie. En meer nog dan over de stad, de liefde en het lot van de zoekende mens gaat deze grandioze meerstemmige roman over het schrijven van een grandioze meerstemmige roman.

maandag 23 juni 2014

TomTom wereldtasje

Met mijn liefste voor 12 dagen aan de andere kant van de wereld, leek dit me nou de perfecte stof om een stevig tasje te naaien voor zijn verjaardagscadeau; een TomTom.


Kijk, daar hangt 'ie momenteel uit, in Los Angeles:


Hij is trouwens meteen vanaf het vliegveld weer naar Joann gereden om nog meer lappen voor me mee te nemen en zakken vol met loomelastiekjes. Ongelooflijk!
Het is verder gewoon heel hard werken voor hem daar in de States hoor, dus dat doen we hier dan ook. Ik deed een grabbel in de oud papierbak en verknipte wat kleurplaten om het juiste patroon te ontwerpen. Als basis gebruikte ik het ritstasje uit het boek "Zo geknipt".


En inderdaad, het was zo geknipt. En toen viel de avond en hield ik er mee op.
Morgen verder.

zondag 22 juni 2014

Wegwerpjurk Burda 11/2013, model 112

Vanaf dit weekend ben ik de twijfelachtig-trotse bezitter van een wegwerpjurk.
Dat komt zo: ik had nog een leuke lap liggen, en die combineerde toevallig perfect met een heel makkelijk Burda-patroon. Hop, aan de slag dus, ook was het al rond 22.00 uur op de vrijdagavond.
Na anderhalf uur tekenen, knippen en naaien zat 'ie in elkaar, kijk, daar hou ik van!

De volgende dag deed ik een licht gekleurd wasje, en nam het jurkje meteen mee, want er zat een klein vlekje in de stof.
Stom, stom, stom! De rode bloemen gaven enorm af, dus de rest van de was kleurde lichtroze en het jurkje kwam verlept en verwelkt uit de wasmachine.





Maar.... ik had nog genoeg stof over voor een tweede exemplaar. In een half uur zat het in elkaar. Mèt wat kleine aanpassingen in lengte en breedte.

Tadááááá:


Tja, nu heb ik dus een niet wasbaar jurkje. Maar wel een leuke!


Daarom is het een wegwerpjurkje geworden, lekker decadent.
Gelukkig was de stof spotgoedkoop. Ik begrijp nu waarom...

zaterdag 21 juni 2014

Goed boek, lekker leesvoer

Het heeft me heel wat nachtrust gekost, want van slapen was geen sprake zodra ik dit boek opensloeg. Het was gewoon onmogelijk om te stoppen met lezen, zo goed is het geschreven en zo intrigerend is het.


Elk hoofdstuk wordt beschreven met een ander personage als ik-persoon, maar eigenlijk draait alles om Jacob. Hij heeft Asperger (dat is een vorm van autisme) en het blijft onduidelijk of hij nou die moord heeft gepleegd, of niet.

Hier de samenvatting van bol.com:

Jacob Hunt is een tiener met het syndroom van Asperger die geobsedeerd is door forensisch onderzoek. Dankzij zijn politiescanner verschijnt hij steevast op de plaats van het misdrijf en zegt dan tegen de agenten wat ze moeten doen… en meestal heeft hij gelijk. Wanneer het stadje wordt opgeschrikt door een afschuwelijke moord, wil de politie Jacob enkele vragen stellen. De symptomen van Asperger – wegkijken, zenuwtrekjes en een vlakke stem – wijzen voor de politie op Jacobs schuld. Voor zijn moeder Emma is het de zoveelste bevestiging van het onbegrip waar haar gezin al zo vaak mee is geconfronteerd. Voor zijn broer Theo is het alweer een teken dat er niets normaal is vanwege Jacob. Maar is Jacob schuldig aan moord?


Het las als een trein en het gaf een hele goede indruk van leven met Asperger, zowel voor Jacob zelf, als voor zijn familie. Ongelooflijk intens...

Op een aantal blogs die ik volg las ik over een ander boek van deze schrijfster: De Verhalenvertelster, dat heeft veel mensen diep geraakt. Die staat nu dus op mijn lijstje.



vrijdag 20 juni 2014

Klusjes, klusjes

De afgelopen dagen stonden in het teken van klusjes.
In een mooi boek dat ik ooit las, over het leven van een vrouw in Nederland de afgelopen eeuw, kwam het woord "verstelmand" voor.
Als moeder de vrouw 's avonds klaar was met de was, koken, schoonmaken, kinders instoppen en koffie zetten, dan nam zij plaats in de fauteuil en nam de klusjes uit de verstelmand onder handen. Er moesten kraagjes van de overhemden gekeerd, gaten gestopt en zomen uitgelegd.

Zo ver ga ik niet, bij een versleten boord koopt mijn liefste maar mooi een nieuw overhemd. Maar ik heb wèl een plank in mijn atelier met klusjes, en als daar een grote stapel naar me ligt te staren, zet ik mijn schouders eronder en werk ik die stapel weg. Zo ook de afgelopen tijd:

Dit jurkje kocht ik vorig jaar op Corsica, maar ik heb het nog nooit gedragen, want het zat niet helemaal lekker en flatteerde niet genoeg. Ik heb spijt dat ik vooraf geen foto heb genomen, dan zou je het verschil zien. Ik heb het voor een deel uit elkaar gehaald en het één en ander veranderd, en nu is het helemaal naar mijn zin!


Eindelijk heb ik de coupenaden in de achterkant van deze (gekochte) jurk aangepast.

Mijn taille zit nou eenmaal 3½ cm hoger dan gebruikelijk.


"Mam! Mijn hoofd past er niet meer door!"
Nu kan ze dit schattige nachthemdje gelukkig weer aan. Ik maakte een split middenvoor.

En tenslotte maakte ik deze afgevallen knoop weer vast.


Nou ja, tenslotte.... Deze broek had veel te strakke boorden, ik heb ze eraf gehaald en moet nog even tijd en zin vinden om nieuwe boorden te maken.


En er moeten nog elastiekjes aan de nieuwe demi-pointes van de blondies.

Tegen de tijd dat deze klusjes ook weer geklaard zijn, is de stapel vast weer wat gegroeid.
Misschien neem ik toch een verstelmand....

donderdag 19 juni 2014

DIY-WK-VIP-lounge in de woonkamer

DIY, dat vind ik nou zo'n lekkere term om te Googelen. Het staat voor Do It Yourself, en dat Google ik dan dan in combinatie met allerlei hobby's. Je kijkt je ogen uit!
Maar deze keer hoefde de laptop niet eens open. We kochten een nieuwe lamp, en die werd geleverd in een enorme doos. Verrukt vroegen de blondies of ze daar een WK-hut van mochten maken en of die dan het héle WK mag blijven staan, zodat ze vanuit de hut naar de wedstrijden kunnen kijken.
Tuurlijk, ik werd meteen blij van dit geweldige plan, en dus vielen ze de doos aan met een aardappelmesje, hopen tape en een boel papier, stiften en lijm.




Toen ik terugkwam van de boodschappen en me door de hevige lijmdampen richting woonkamer begaf, glunderden de doos en de meiden me tegemoet.



Eén ding is zeker, hij heeft geluk gebracht!
O ja, en die lamp, die ziet er zo uit:

Besteld bij Fundesign


maandag 16 juni 2014

Piepklein zomerjurkje

Er ligt een piepklein projectje klaar, met piepkleine bloemetjes in een dun katoentje.
Het wordt natuurlijk een jurkje voor ons kleine nichtje Flore...


Uit Knippie 2/2012


Want ja, wat is een klein minimeisje zonder luchtig zomerjurkje?

zondag 15 juni 2014

Reclame voor een supervaderechtgenoot

Mijn liefste legt liever ons dan zichzelf in de watten. Hij zal altijd die zware tas voor me dragen, in vreemde landen snuffelen naar lapjes & fournituren, hutten bouwen met de blondies, ze stiekem verwennen met extra chocolade, meteen die plank ophangen, of het Playmobil hotel in elkaar zetten en dat alles zonder te klagen.

Ik ben er wel eens zó door geraakt, dat ik stond te huilen toen hij weer eens onmiddellijk een kastje voor me verplaatste, dat daarvoor helemaal uit elkaar gehaald moest worden (en daarna dus weer in elkaar gezet) terwijl hij eigenlijk iets leuks zou gaan doen voor zichzelf, ik weet nu niet meer wat.
"Je vindt het gewoon leuk om iets voor mij te doen"  snikte ik. Waarop hij vreselijk moest lachen en droogjes vroeg of dat kastje nou naar mijn zin was.

Op moederdag en mijn verjaardag bedelft hij me onder de cadeautjes, terwijl ik meestal niet verder kom dan een mondstuk voor de tuinslang van het verkeerde merk. En eigenlijk hoeft dat natuurlijk niet, ik ben niet eens zijn moeder!

Hij is zo'n echte supervader, dat werd weer eens duidelijk toen onze jongste van de week opmerkte: "Jij hebt de allerleukste vader voor ons gezocht, hè mam?!"

Dus... Toen hij liet vallen dat hij erover dacht om een SUP (Standing Up Paddle) board aan te schaffen, hebben wij onze kans eens gegrepen en 'm meteen meegesleurd naar de surf-winkel.
"Als je 'm zelf niet koopt, krijg je 'm voor vaderdag!" juichten we.

Dat werkte, en nu dobbert hij al een week door de sloten, zeer tevreden. O, wat hou ik toch van 'm!




Dat SUP board (van Starboard) is trouwens opblaasbaar, en dus kun je het echt overal doen, zagen we op de website:





Wil je er ook één aanschaffen? Hier: klik! komt 'ie vandaan.


zaterdag 14 juni 2014

La Fabutineuse

Er is een Franse dame die prachtige dingen blogt, maar die ik door een gebrekkige kennis van die prachtige Franse taal, niet echt goed kan lezen. Ik pik er heus wel wat uit, maar niet genoeg, eigenlijk. Ooit, als ik tijd vind, doe ik een cursus, echt.

Gelukkig maakt ze veel foto's, waar ik van ga watertanden.
Linoleumsneden maken en afdrukken, o dat lijkt me ook zo'n leuke hobby!

Als er toch eens 40 uren in een dag zaten...



Hier nog meer moois van La Fabutineuse: