dinsdag 9 oktober 2012

Hertjesjurk

Een nieuwe herfstjurk voor Meike, van hertjesstof, besteld bij modestoffenonline.nl. Patroon: Knippie 4/2011, uit de bijlage, model 2.

maandag 8 oktober 2012

Kussensloop rokje

Op de sunday market kocht ik bij Ing Things een oude leuke kussensloop. En daar heb ik dit rokje van genaaid, patroon: Knipmode augustus 2012, model 8. Ik ben er blij mee!

maandag 11 juni 2012

Gehaakte poef

Na een heleboel rondjes om, is de eindstreep nu echt gehaald; de poef is af!





vrijdag 8 juni 2012

Giraffen om op te rollen

Je moet wat als er nog een paar meter giraffenstof in de kast ligt en de jongste bijna haar verjaardag viert. Eén en één is twee en in dit geval zelfs twintig. Potlodenrollen zijn het, met de desbetreffende voorletter van ieder klasgenootje erop genaaid en zelfgestempelde naamkaartjes erbij. We kunnen nu, na 3 middagen noeste arbeid, tevreden achteroverleunen en de overgebleven koetjesreepjes, die we in elke rol hebben verstopt, opeten. Mmmm.


woensdag 9 mei 2012

Rok uit het rokjesboek!

Uit het boek van madame Zsa Zsa, met IKEA-kinder-gordijnstof en een lintje dat Jan meenam uit India... Ik word hier blij van!

Gebakje en bloem



Voor de liefhebbers is hier het patroon van het gehaakte mini-gebakje: klik!
Ik heb het op naald 1,5 gehaakt, zodat het een heel klein gebakje werd.


En deze bloemen heb ik gehaakt met de engelse beschrijving van dit (leuke!) weblog: klik!
Ik heb het patroon vertaald:

Met de kleur die je wilt gebruiken voor het hart van de bloem: 4 lossen, met een halve vaste sluiten tot een ring, of begin met een magische cirkel.

Toer 1: 4 lossen (telt als 1 stokje en 1 losse), * 1 stokje in de ring, 1 losse **; herhaal 6x van * tot **(totaal 8 stokjes). Sluit de toer met een halve vaste, op de 3e losse van het begin van de toer. Knip de draad af en werk het uiteinde weg.

Toer 2: Hecht een nieuwe kleur aan, op een losse van de vorige toer. Haak 1 losse en * 1 vaste, 3 stokjes, 1 vaste ** op dezelfde losse. Herhaal van * tot ** op elke losse. Sluit met een halve vaste op de eerste vaste van de toer. Nu heb je 8 bloemblaadjes.

Toer 3: Haak 1 losse. Nu ga je achter de bloemblaadjes verder met haken! Haak een halve vaste in de laatste vaste van toer 2. (Dus in het v-tje dat je aan de schterkant van je werk ziet.) 4 lossen, vaste in de vaste tussen de 2 volgende bloemblaadjes in, * 3 lossen, vaste in de vaste tussen de volgende 2 bloemblaadjes in **. Herhaal nog 5 x van * tot **. Sluit met een halve vaste in de eerste van de 4 lossen aan het begin van de toer. (Nu heb je een lusje van 3 lossen achter elk bloemblaadje gemaakt.)

Toer 4: Haak 1 losse. * 1 vaste, 5 stokjes, 1 vaste ** op het lusje van 3 lossen. Herhaal van * tot ** op elke lus, nu heb je 8 bloemblaadjes achter de vorige bloemblaadjes gehaakt. Knip de draad af en werk het uiteinde weg.


Toer 5: Nog steeds haak je door achter je werk. Hecht de laatste kleur aan op een vaste van toer 4
die tussen 2 bloemblaadjes zit. Haak 3 lossen (telt als het eerste stokje), 2 stokjes op dezelfde vaste en 1 losse. Op de vaste van toer 4 tussen de volgende 2 bloemblaadjes: * 3 stokjes, 1 losse, 3 stokjes (om een hoek te maken) 1 losse, op de volgende vaste tussen 2 bloemblaadjes: 3 stokjes, 1 losse ** Herhaal 2x van * tot **. Dan op de volgende vaste tussen 2 bloemblaadjes: 3 stokjes, 1 losse, 3 stokjes. Sluit de toer met een halve vaste in de 3de losse aan het begin van de toer.

Toer 6: Haak 1 losse. * 1 vaste in elk van de volgende 3 stokjes van toer 5, 1 vaste om de losse, 1 vaste in de volgende 3 stokjes, 3 vasten in de losse op de hoek, 1 vaste op elk van de volgende 3 stokjes, 1 vaste om de losse. **. Herhaal nog 3x van * tot ** . Sluit de toer met een halve vaste in de eerste vaste van de toer. Knip de draad af en werk het uiteinde weg.

Klaar!



(Deze foto is van Rose Hip.)

zondag 29 april 2012

Allemaal rokjes

Een echte aanrader, ook voor absolute beginners. Wat een leuk, inspirerend boek! En haar blog is ook al zo leuk: www.madamezsazsa.blogspot.com.

zondag 22 april 2012

Giraffen-stelletje!

Voor Meike van zelf uitgekozen giraffenstof!
(Niet echt goed te zien: onderaan een randje Oilily-stof, anders werd het toch te giraffig vonden we.)

Het patroon van het rokje komt uit de Ottobre 1/2011.  Vestje heb ik zelf getekend.


Setje voor Fieke

Uit de Knippie Idee van de zomer van 2007 maakte ik dit rokje:


Fieke heeft de lapjes zelf uitgezocht op de stoffenmarkt in Hoorn.
Ook hebben we een Didi shirtje gepimpt met opstrijkappicaties die ik ooit eens bij Action scoorde. 



En natuurlijk heb ik er ook eentje op het rokje genaaid:
Ze is klaar voor de bruiloft, vrijdag!

zaterdag 21 april 2012

Mini gebakje

Voor aan mijn sleutelbos: een mini-gebakje!
Sonja Bakker kan trots op me zijn, haha!


zondag 15 april 2012

Zomerjasje Fieke



Het zomerjasje voor Fieke is af!

Ze wist (zo leuk) precies wat ze wilde: kort, maar niet tè kort, en rood, met zwarte knopen.
(Dat zijn zwart-wit gestippelde geworden, na wat discussie...)


Het was best een klus, heb er zelf voering voor getekend, namelijk.
Het patroon komt uit de Ottobre (lente 1/2011):

De kleur is echt rood, met zwart-witte pepita ruitjes als voering.



En de flappen kunnen ook zo geknoopt worden:


Veertien knopen en dus ook veertien knoopsGATEN!
Wat een werk, maar het was 't waard!
Op deze foto klopt de kleur gelukkig wel:

Haaksels

De afgelopen week heb ik weer lekker wat afgehaakt.
Krukje van Fieke opgevrolijkt:

Hiervoor heb ik het patroon van Karin aan de haak gebruikt. Superduidelijk, foto voor foto!

De afgelopen tijd heb ik bloemen granny squares gehaakt.
Ik denk dat ik er een kussen van maak.
Het patroon heb ik van het blog van Rose Hip geplukt.


En verder vordert deze zonnebloem ook lekker.
Het patroon kocht ik online; hier.
Ik ga er een oude poef mee opleuken:
(Wel jammer dat de kleuren op de foto wat flets lijken.)

Het is inmiddels een hele toer om een toer rond te haken.
Eén rand bloemblaadjes duurt nu 2 avondjes...

Poehee, ik moet even moed verzamelen voor de laatste 3 toeren!

Maar nu ga ik eerst de laatste hand leggen aan de zomerjas van Fieke!

dinsdag 10 april 2012

Gehaakt vestje

Voor Meike heb ik in de voorjaarsvakantie dit vestje gehaakt van Lidl katoen:





Ik heb een patroon gebruikt van deze dame: klik!
Ze heeft het op Ravelry gezet, daar kun je het vinden.
Pas op, het valt erg groot!

Krans

Na een lange blogstilte weer eens wat nieuws. Ik werd door Bettie geattendeerd (dat is toch eigenlijk ook een leuk ouderwets woord om weer eens te gebruiken) op een mooie krans. Hier: klik!
Die moest hier natuurlijk ook komen. Tadaaaa, hier is 'ie:



De afgelopen tijd heb ik nogal wat afgehaakt en genaaid. Ik zal het hier de komende tijd laten verschijnen. Beloofd.

woensdag 7 maart 2012

Klantenservice


fokenSuk

Misschien bestaan er mensen die aan hun keurig afgeruimde tafel gaan klaarzitten met pennen die het dan ook nog doen, genoeg blanco papier, registratienummers, klantenkaarten, hun laatste 5 adressen met bijbehorende postcodes en telefoonnummers, een enorme glimlach en kilo's geduld, maar bij mij ziet een telefoontje naar een willekeurige klantenservice er heel anders uit. Na een periode van langdurig uitstellen en tegelijkertijd steeds heviger aandringen van mijn echtgenoot besluit ik tijdens het uitruimen van de vaatwasser en het wegwerken van de was-Mount Everest te bellen, sla ik meteen een aantal spreekwoordelijke vliegen in een klap denk ik dan. Met de telefoon tussen oor en schouder geklemd worstel ik me door een eindeloos keuzemenu heen, wanneer ze mijn bh-maat en seksuele voorkeur zouden vragen zou het me niet eens opvallen tussen het enorme scala aan keuzemogelijkheden door dat me dichter bij de desbetreffende medewerkster moet brengen. Was dat maar waar.
Degene die mij te woord zou moeten staan is op vakantie, ontslagen, heeft een begrafenis of trouwerij, of in een enkel vreemd geval misschien wel allebei op dezelfde dag, of ligt zich kreunend te verstoppen in de kelder van het gebouw, waar hij of zij heimelijk een hartstochtelijke relatie onderhoudt met de enige andere medewerker die mij verder zou kunnen helpen. Soms krijg ik tot mijn stomme verbazing wel contact en worden mij, nadat ik het hele huis heb doorgespit naar het referentienummer en de factuurdatum, goede dingen beloofd, missende facturen zullen vandaag nog opgestuurd worden, bijvoorbeeld, of het teveel betaalde bedrag zal aan het eind van deze week op mijn rekening staan. Van schrik laat ik mijn servies uit mijn handen kletteren en de strijkbout op mijn lievelingsrokje staan en begin de persoon aan de andere kant uitbundig te bedanken, eindelijk iemand die zijn vak verstaat, hoera!
Helaas blijkt, na weer een zware oefening in geduld, dat de factuur maar niet op de mat valt en dat het bedrag per abuis niet bij- maar afgeschreven wordt.
Ik bel wel weer als ik over een tijdje de ramen ga lappen, dat is toch ook verloren tijd.

zaterdag 3 maart 2012

Palindroom


Het is een tijdje geleden begonnen, misschien toen onze oudste in groep 3 zat en zo verbluffend snel leerde lezen dat wij een moeilijkheidsgraad inbouwden: achterstevoren. Menige plaatsnaam werd op de snelweg razendsnel omgedraaid, wat nog niet meeviel, probeer Bovenkarspel maar eens. Inmiddels wordt er bij ons aan tafel niet meer vreemd opgekeken als er opeens “mag ik de klem” klinkt, alleen mee-eters trekken hun wenkbrauwen nog wel eens op. Het doet me denken aan mijn basisschooltijd, bij mij in de klas deden we het op een dag ook opeens allemaal, net als knikkeren, daarvan weet je ook nooit precies waar het vandaan komt. We waren allemaal jaloers op Onno, wiens naam niet veranderde in een vreemd onuitspreekbaar woord en gek genoeg is dat ook het enige dat ik me van hem kan herinneren.

We zaten van de week met het hele gezin voor de televisie, waarop te zien was hoe de slechteriken zoals dat in een goeie film hoort deze keer écht leken te winnen. Terwijl onze blondies alleen nog maar tussen hun vingers door verder durfden te kijken naar de vechtpartij tussen de slechte tweeling en de goeie Krokodillenbende, was daar een onvervalste.

 “Haha, net goed, recht op zijn lemeip!” sprak onze oudste tevreden giechelend.




donderdag 23 februari 2012

Afgeleid

Op de momenten dat ik thuiskom, gevaarlijk slingerend omdat mijn fiets volgestouwd is met boodschappen, en een uur later vol goede moed aan een heerlijk recept begin en tot de conclusie kom dat ik twee héél belangrijke ingrediënten ben vergeten, terwijl ze echt op mijn lijstje stonden en ik dat hele lijstje heb gecheckt voor ik in de rij ging staan, wens ik dat ik mijn sofinummer niet uit mijn hoofd wist. Het neemt zo ongelooflijk veel plaats in beslag en ik heb het nooit nodig. Maar ik hoorde het en het zat erin, en het is ook nog eens een hele ingewikkelde. Het is maar een deel van het probleem, want waar anderen mensen hun focus op iets richten en zich niet laten afleiden door wat dan ook, gebeurt dat mij om de haverklap. Grote kans dat ik mijn vlak-voor-de-kassa-boodschappenlijstje-check heb gedaan in het pad met tijdschriften en dat de Linda me begon te roepen en dat ik dat echt probeerde te negeren, maar dat ik op een gegeven moment toch een snelle blik wierp op de cover "Liever slim dan mooi" en dat er toen gedachten door me heen flitsten zoals: "Hoe zou Geert Wilders daar over denken, hij kan allebei immers nog kiezen..." Dit alles natuurlijk terwijl ik dat lijstje checkte want omdat ik een vrouw ben ga ik daar ondertussen mee door, wij kunnen immers twee of meer dingen tegelijk en zo heb ik straal over het flesje room en de kipfilet heen gelezen, die best wel onmisbaar zijn in een italiaanse hartige taart met kip. Die ik dus op dit moment aan het maken ben, dat wil zeggen ik ben halverwege en toen dacht ik eraan dat ik de tandarts nog moest bellen, wiens nummer ik moest opzoeken in de laptop waarop mijn oog getrokken werd naar het handige favorieten-balkje bovenin het scherm en ik dus op mijn blogje belandde. Het geheugen interesseert mij mateloos, dat snap je, want het is toch ook wonderlijk dat een voorval door iedereen anders onthouden wordt, omdat wij de gaten gezellig zelf invullen, hetgeen bijvoorbeeld de rechtsgang ernstig belemmert. Daarom ben ik ook zo benieuwd naar het boek""Het geheugenpaleis" van Joshua Foer, o ja! Dat heb ik al een paar weken geleden op mijn E-reader gezet, maar dat was ik vergeten. Ik ga er nu lekker in beginnen!

woensdag 22 februari 2012

PVV en de Polen

Van de blog van Bettie (klik!) een goed idee om de waterstofperoxidekoning onderuit te halen:
Een ideetje van Hanneke Groenteman:
PVV en de Polen
Willen jullie deze mail dóórsturen aan zoveel mogelijk mensen?? Ik heb me wat bedacht:
Er is ophef over de site van de PVV, waar je kunt klagen over de Oost-Europeanen.
Men oefent druk op Rutte uit, om die site als 'verwerpelijk' af te keuren.
Ik ben daar gaan kijken. Je kon klikken op 'Meldt Uw Verhaal Hier'
Je kan daar met ja/nee aanvinken of je last hebt van overlast, crimineel gedrag, geweld e.d.
Ik heb meegedaan - grijns - en overal 'nee' op geklikt. Nee hoor, nergens last van...
het zou een grap zijn als we een soort kettingreactie kunnen veroorzaken:
duizenden mensen die aanklikken, dat ze óók geen last hebben.
Dat zou die hele PVV actie onderuit halen.
Wilders zegt dat hij met de uitkomst naar de minister stapt - haha,
Dan moet hij bekennen dat duizenden hebben gezegd géén last te
hebben.
Doe mee, klik op de link, en haal die site zo onderuit!
http://www.meldpuntmiddenenoosteuropeanen.nl/

Directeurenleed

Toen ik nog jong was en lekker fanatiek meer dan full-time werkte vond ik mijn droombaan, tenminste, dat dacht ik toen nog, door een verkeerd telefoonnummer te draaien. Allemaal voorbestemd ben je dan geneigd te denken want het kwam op mijn pad, het leven nam zijn eigen loop, ik stroomde met de rivier mee en meer van dat soort dingen. Er bleek een nieuwe school opgericht te worden in een wijk die werd gebouwd aan de rand van Beverwijk, en die school zou over een half jaar opengaan. De directeur nodigde me bij hem thuis uit voor een soort van sollicitatiegesprek en daar had al een bel moeten gaan rinkelen, maar die was zeker net kapot en omdat mijn oogkleppen blijkbaar wel stevig op mijn hoofd vastzaten zag ik niet dat deze man niet echt het vertrouwen uitstraalde dat je bij de gemiddelde schooldirecteur zou verwachten. Het was typisch het huis van een vrijgezel, met goed gevulde asbakken en alleen meubels die je ook echt nodig hebt. Ik werd aangenomen, sterker nog, hij wilde me heel graag hebben en ook die woorden hadden die kapotte bel normaal gesproken op volle sterkte af moeten laten gaan.
Mijn auto leed er ook onder, slingerend door de bonken bouwprut die zich aan de onderkant verzamelden reed ik elke dag naar de school, die tijdelijk gehuisvest was een containerachtig gebouwtje om vol goede moed het onderwijs te verzorgen van de pas verhuisde kinderen. Het begon met een klasje van zes, wat mijn taak er niet makkelijker op maakte, omdat ze nogal varieerden in leeftijd en ik dus reken, taal en leesles probeerde te geven op allerlei verschillende niveaus en ondertussen de twee kleuters die er omheen huppelden poogde te leren veters strikken, tellen, knopen los- en vastmaken en al die dingen meer. De directeur had het op zijn manier druk met het verzamelen van krantenberichten over de nieuwe wijk en school, die hij neerflikkerde in de archiefkasten in zijn kantoor, het verbranden van afval achter de school middels een grote fik, omdat we nog geen containers hadden want het aanvragen kostte hem teveel tijd, geld of energie, of alledrie, het kletsen en flirten met de moeders op het plein die blijkbaar mijn inmiddels afgevallen oogkleppen hadden gevonden en nu op hun beurt de ongeschoren kin, de roos op de schouders en de sigarettenwalm negeerden en zich lieten paaien door zijn gezellige gesprekken over Frankrijk en de goede wijn daar en zijn grootse plannen met deze nieuwe school.
Wanneer de moeders naar huis vertrokken droop hij af naar zijn kantoor, waar hij tussen de rondslingerende papieren zijn computermuis terugvond om zich te vermaken met een potje online bridgen of patience.
Om het een beetje leuk te maken organiseerde ik een speurtocht door de wijk, we waren inmiddels gegroeid tot 3 groepen, wat in schril contrast stond met onze buurschool die bloeide als een veld zonnebloemen in het door onze directeur zo geliefde Frankrijk. Een speurtocht dus en hij nam ook een groepje onder zijn hoede, voor de zekerheid bovenbouwers, die geen nadelige gevolgen zouden ondervinden van zijn bijzondere humor en gebrek aan leiderschap. Niets bleek minder waar, hij keerde na een half uur terug met de mededeling "Lars is kwijt, hoor". Waarop hij zich terugtrok in zijn kantoor, zich van zijn schoenen ontdeed, dat hele stuk lopen was hem blijkbaar opgebroken, en een sigaret opstak. Ik verzin dit niet.
Na een aantal maanden meldde hij zich ziek, moe als hij was van alle pogingen hem het vuur aan de schenen te leggen, brieven aan het bestuur en eindeloze discussies over wiens taak het nou eigenlijk was om de nieuwsbrief voor de ouders te schrijven en met beleidsstukken op de proppen te komen. De bedrijfsarts begreep hem volkomen, ik weet niet hoe die oogkleppen nou weer bij hem terecht waren gekomen, en schreef hem rust voor, waarop hij achter het stuur van zijn doorrookte oude mercedes, gevuld met lege pakjes en de bijbehorende uitgedrukte peuken, in de haast weggeschoren grijze stoppels en bergen roos kroop, naar Frankrijk scheurde en daar ging zitten vissen.
Was hij daar maar gebleven...



zondag 19 februari 2012

Skylander

Vandaag kennis gemaakt met een stelletje ongure types; skylanders heten ze en ik hoop hartgrondig dat de evolutie voor dit soort gedrochten in het echt een stokje zal steken. Het schijnt dat massa's jongetjes elkaar dolgelukkig opzoeken om met deze figuren een land te veroveren, maar waar laten ze ze daarna dan? En dat veroverde land, wat gaan ze daarmee eigenlijk doen?
Tot nu toe was het bestaan van dit spel aan ons voorbij gegaan, pfff wat ben ik blij dat ik dochters heb die zoet bibliotheekje, vadertje en moedertje of in het ergste geval ziekenhuisje spelen. Lekker realistisch, vast oefenen voor de toekomst, waarin ze het broodnodige afschieten en bombarderen wijselijk aan de andere sekse overlaten. De verpleging achteraf nemen ze heus graag op hun ranke schoudertjes, daar twijfel ik niet aan.