woensdag 31 december 2014

Vanavond: Groot liefdesvuurwerk!

Laat vanavond, wanneer je naar het vuurwerk kijkt, al je woede, je onbegrip en je frustraties uit je hart knallen en knetteren.
Maak daarmee plaats voor mildheid en humor in het nieuwe jaar, zodat je kunt stralen en anderen ook in het licht zet.



Ik wens iedereen een liefdevol 2015!


dinsdag 30 december 2014

Oude kleding wordt nieuwe kleding

Als jongste draag je weleens wat van je zus. Als je er tenminste je leuke neusje niet voor ophaalt, omdat het je stijl niet is.
Dat laatste gebeurt hier heel vaak. De blondies hebben echt allebei hun eigen smaak & stijl.
De oudste houdt van modieus en een beetje stoer, de jongste van zwierig en vrolijk.
Maar soms is daar een mouw aan te passen, of, zoals nu, een vogeltje.

Dit shirt was onze jongste "nèt iets te stoer, mam".


 Maar met een vogeltje erop, als een soort knipoog, kon het wel.


Dus zo gezegd, zo gedaan.

maandag 29 december 2014

Stempels

De keukentafel is in de kerstvakantie de beste plek. Het liefst samen met onze liefste vrienden en hun kinderen.
En dan worden de mooiste dingen gemaakt. Kijk maar:


Bij deze eerste foto hoort een verhaal. Mijn hartsvriendin is gek op egels en wilde een egelstempel maken. Ze ontwierp wat, maar dat ontwerp leek haar te moeilijk om uit te snijden en gutsen.  En toen deed haar tienerzoon dat wel voor haar. In opperste concentratie was hij lang bezig en gaf niet op.
Met resultaat! Wauw!




Tenslotte gutste ze zelf toch ook nog een egelstempel en nu kunnen die stekelbeesten elkaar gezelschap houden:



zondag 28 december 2014

De jongen die zijn vader zocht

Zoals "De jongen in de gestreepte pyjama" boeide, zo boeit dit boek ook.
Wat een geweldige schrijver is John Boyne toch, ik geniet van al zijn boeken en van zijn vermogen om de wereld te beschrijven door de ogen van een kind. (Dat is trouwens niet in al zijn boeken het geval hoor.)


Alfie Summerfield, zo heet het Engelse kind dat in dit boek de hoofdrol speelt. Zijn vader gaat vechten in de Eerste Wereldoorlog, maar na een tijd ontvangen ze geen brieven meer van hem. En dat ontdekt Alfie iets en gaat op pad. Ik zat er helemaal in en leefde mee met Alfie, maar zeker ook met zijn moeder. Wat een bestaan, al die armoede en dan ook nog je man heel ver weg.
Hier is de samenvatting, ik zou zeggen: lezen!!!

Op de dag dat de Eerste Wereldoorlog uitbreekt, belooft de vader van Alfie Summerfield aan zijn zoon dat hij niet zal gaan meevechten - maar de volgende dag moet hij die belofte al breken. Hij gaat op een zeer speciale, geheime missie, en de hele oorlog lang heeft Alfie geen idee waar zijn vader zou kunnen zijn. Is hij inmiddels gesneuveld? Na de oorlog werkt de nu negenjarige Alfie als schoenpoetser op King's Cross Station. Dan leest hij onverwachts zijn familienaam op een vel papier dat toebehoort aan een legerarts. Zijn vader leeft nog, en ligt met een oorlogstrauma in een ziekenhuis ver weg. Alfie besluit dat het tijd wordt voor zijn eigen geheime missie: hij zal zijn vader in het ziekenhuis opzoeken en hem terugbrengen naar hun huis op Damley Road...

zaterdag 27 december 2014

Dolf Jansen prikkelde niet

Vorige week zaterdag zaten we in het theater, bij Dolf Jansen. Ik had een paar dagen voor zijn oudejaarsconference spijt gekregen dat ik geen kaartjes had besteld, dus deed ik dat alsnog.


Hij ging fantastisch van start, maar ik ben daarna drie keer in slaap gesukkeld....
Drie keer! En mijn echtgenoot ook. Dat zegt toch wat.
Later las ik in een krant (klik!) dat hij zijn prachtig gekozen onderwerpen op een te voorspelbare manier bracht. Ja, daar kan ik me in vinden.
En nou ga ik het proberen te onthouden, want pas toen het een beetje saai werd herinnerde ik me dat we vorig jaar ook niet zo enthousiast waren en dat we daarom geen kaartjes hadden besteld.
Helaas.

vrijdag 26 december 2014

donderdag 25 december 2014

Natte kerst


Wat je ook doet deze kerst... veel plezier!!


Geniet van de dag, het gezelschap en al het lekkers vandaag!


woensdag 24 december 2014

De schok van de val

Soms tik ik in het zoekvakje van Google zoiets als "het beste boek dat ik ooit heb gelezen". Zo hoop ik op een juweeltje te stuiten, verborgen op een weblog of een site ergens op het internet.
Zo kwam ik op dit boek:


De recensies op Bol.com waren lovend en ik begon eraan na een tijdje voorpret, met hooggespannen verwachtingen. 
Die verwachtingen waren wat te hooggespannen. Het was een goed boek, maar niet zo dat ik er helemaal ondersteboven van was.
Dus nee, het is niet het beste boek dat ik ooit heb gelezen, maar goed was het wel. 
Iemand verliest zijn grip op de werkelijkheid en omdat je als lezer helemaal wordt meegenomen in zijn hoofd, snap je hem, terwijl het eigenlijk onbegrijpelijk en heel ongewoon is wat er met hem gebeurt.

Hier de samenvatting, zoals je van me gewend bent (van bol.com dus):

'De schok van de val' van de Britse auteur Nathan Filer is een boek dat iedereen ontroert en achterlaat met een glimlach. De negenjarige Matthew en zijn broer Simon sluipen tijdens hun vakantie stiekem s nachts naar buiten. Alleen Matthew komt veilig terug. Tien jaar later heeft hij nog steeds moeite met de gebeurtenissen van die nacht. Wat begint als een vertelling van een wanhopige jongen, verandert in het verhaal van een moedige jongeman die op zoek is naar een manier om de herinnering aan zijn broer levend te houden. Nathan Filer heeft met 'De schok van de val' een ontroerend, hartverwarmend en universeel portret over verlies, liefde en familie geschreven. Met `De schok van de val heeft hij de Costa Book Award 2013 gewonnen.


dinsdag 23 december 2014

Kerstige kokostaart

Elk jaar komt het jaarboek van Jamie Oliver uit, en gelukkig ben ik rond die tijd jarig, is het Sinterklaas en worden er pakjes gegeven met kerst. Ik haal 'm meestal wel binnen; dit jaar via een gekregen boekenbon van de buurvrouw.

Omdat er vrienden kwamen bakte ik een taart uit het boek. Maar dan wel de helft.
Hij was heerlijk, en makkelijk ook nog!

Het recept staat ook op de site van Jamie magazine; klik!

Het plaatje van Jamie ziet er zo uit:



En de mijne (dus half zo groot) zo:


Eerst nog zonder spikkeltjes, maar later toch met:



Hij smaakt precies zo goddelijk als 'ie eruit ziet, en het is echt een aanrader voor de kerst. Mmm!

maandag 22 december 2014

Het glazen huis

Al bij het krieken van de ochtend was onze oudste bezig met een tekening, voor de dj's van 3FM in het glazen huis.
We brachten de tekening en geld langs, en dat was al het wachten, dringen en nog eens wachten waard. Gerard Eckdom (of Gary Fomdeck, natuurlijk)  kwam net aanlopen en nam alle tijd voor haar.

Onze blondie straalde, het was echt smullen, wat er voor die hongerige dj's niet in zit, trouwens, pfff, ik zou het nooit volhouden, zo lang niet eten.

Ik bleef foto's nemen, dat snap je:














En dit is trouwens haar prachtige tekening, we gaan kijken of we 'm op TV zien, de komende dagen!


zondag 21 december 2014

Two tone sjaal in één kleur

In het prachtige haakboek...



... staat dit patroon, waarover ik in september deze foto blogde (klik):


En nu is 'ie af! Het is een enorme, heerlijke sjaal geworden, maar wel met een andere gehaakte rand, van een andere poncho uit hetzelfde boek. De lengte is ruim 2 meter.




Met dank aan mijn lieve schoonmoeder, die de wol voor de rand regelde.
Als ik 'm om heb, kan ik het echt nooit meer koud krijgen, dus kom maar door met die witte kerst!






zaterdag 20 december 2014

Kerstpakket in de maak

Het is fijn om creatief te zijn, maar soms is het einde ook weleens zoek. Gewoon een cadeautje inpakken lukt bijna niet meer, omdat er toch weer pakpapier gestempeld moet worden, en als ik dan toch bezig ben ontstaat er weer een berg ideeën.

Maar laat ik niet klagen, want ik doe het allemaal zelf, en ik ben lekker van de straat, op deze manier.









vrijdag 19 december 2014

Kerstjurkje Burda af

Het jurkje waar ik half november (klik!) aan begon is af.
Ik kan mooi aangekleed naar het kerstfeest op school, vandaag.



De plooien in het voorpand vind ik superleuk, en het is bijna niet te zien op de foto, maar langs de halsrand heb ik een zachtroze kantje gestikt.

Burda 8/2009, model 128

woensdag 17 december 2014

Gevilt lampje

Zo vaak mogelijk spreken we af op maandagmorgen, om samen mooie dingen te maken of lekker bij te kletsen. Het is een bijzondere vriendschap, die al jaren en jaren teruggaat en nog vele, vele jaren vooruit, dat weet ik zeker.

Deze keer gingen we vilten. Door de workshop van twee weken geleden kreeg ik zin in een nieuw lampje, maar geen kabouterhuisje. Zo begon ik:


En zo werd het:



Het eindresultaat is niet erg naar m'n zin, terwijl ik het begin heel mooi vind. Misschien is deze compositie meer iets voor een schilderij.
Dat betekent dat ik in de kerstvakantie weer een lichtje moet gaan vilten. Helemaal niet erg!
Het lampje van mijn vriendin is prachtig geworden, maar de foto wil hier niet verschijnen. Dan moet je me maar op m'n woord geloven...

dinsdag 16 december 2014

De klepel van Dongen kwijt

Ik zag dit plaatje in de krant en toen ging er ergens ver weg in mijn hoofd een bel.


Maar gelukkig hielp mijn vriendje Google me zoals altijd uit de onzekerheid. 
Kees van Dongen maakte het, ik had zijn naam nooit eerder gehoord, maar herkende z'n werk wel.
Hij is eén van de grondleggers van het fauvisme weet ik nu, dat is het gebruik van felle, ongemengde kleuren.
Ik vind dit schilderij zo prachtig. Hier is het in het groot.


Alleen al die achtergrondkleur... Zwijmel.






maandag 15 december 2014

Going bananas

"Hé mam, jij hebt een Iphone, ik heb nu myphone!"
En hup, tevreden naar school.
Ik heb hier niets aan toe te voegen. Nou ja, alleen een brede glimlach.



zondag 14 december 2014

Kim Largey, kom je bij mij aan de muur?

Wat een prachtige schilderijen, wauw...
Ik zag ze op internet voorbijkomen en was meteen onder de indruk.
Echt onder de indruk.


Schilderchaos achter een hek. Je moet er maar op komen.
Hier vind je meer werk van Kim Largey: klik!

zaterdag 13 december 2014

Esprit-namaak-blouse-jurk

Tijdens het virtueel slenteren door diverse internetwinkels kwam ik deze leuke blousejurk tegen. Het was er eentje van Esprit. 



Ik besloot 'm na te maken, maar bij gebrek aan denim moest ik een keuze maken uit andere lapjes.
Deze stapel belandde na veel twijfelen op mijn naaitafel:


Maar het werd toch deze stof:



Ik koos ervoor om een bestaand blouse patroon uit de laatste Knipmode te verlengen tot een jurk, maar dan wel met de zakken van een ander jurkpatroon in de zijnaad. Want ik hou ervan om zakken te hebben. Kun je zo lekker in hangen, vind ik. 

Dit Knip dec '14 patroon...

... met de zakken van dit Knip feb '11 patroon in de zijnaad.

Ik ben weer even bezig, dus. Lekker!