In een mooi boek dat ik ooit las, over het leven van een vrouw in Nederland de afgelopen eeuw, kwam het woord "verstelmand" voor.
Als moeder de vrouw 's avonds klaar was met de was, koken, schoonmaken, kinders instoppen en koffie zetten, dan nam zij plaats in de fauteuil en nam de klusjes uit de verstelmand onder handen. Er moesten kraagjes van de overhemden gekeerd, gaten gestopt en zomen uitgelegd.
Zo ver ga ik niet, bij een versleten boord koopt mijn liefste maar mooi een nieuw overhemd. Maar ik heb wèl een plank in mijn atelier met klusjes, en als daar een grote stapel naar me ligt te staren, zet ik mijn schouders eronder en werk ik die stapel weg. Zo ook de afgelopen tijd:
Dit jurkje kocht ik vorig jaar op Corsica, maar ik heb het nog nooit gedragen, want het zat niet helemaal lekker en flatteerde niet genoeg. Ik heb spijt dat ik vooraf geen foto heb genomen, dan zou je het verschil zien. Ik heb het voor een deel uit elkaar gehaald en het één en ander veranderd, en nu is het helemaal naar mijn zin!
Eindelijk heb ik de coupenaden in de achterkant van deze (gekochte) jurk aangepast.
Mijn taille zit nou eenmaal 3½ cm hoger dan gebruikelijk.
"Mam! Mijn hoofd past er niet meer door!"
Nu kan ze dit schattige nachthemdje gelukkig weer aan. Ik maakte een split middenvoor.
En tenslotte maakte ik deze afgevallen knoop weer vast.
Nou ja, tenslotte.... Deze broek had veel te strakke boorden, ik heb ze eraf gehaald en moet nog even tijd en zin vinden om nieuwe boorden te maken.
En er moeten nog elastiekjes aan de nieuwe demi-pointes van de blondies.
Tegen de tijd dat deze klusjes ook weer geklaard zijn, is de stapel vast weer wat gegroeid.
Misschien neem ik toch een verstelmand....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten