"Als ik vandaag moet afzwemmen, dan verdrink ik!" Met deze woorden stond onze jongste (in roze Jip & Janneke nachthemd, uitgezakte slaapvlechtjes in haar blonde haren) huilend naast ons bed, om 5 uur, zaterdagochtend, heet van de koorts. Ik kon niet anders dan het roerend met haar eens zijn, zette al mijn opvoedkundige principes overboord, want: ziek, dus: noodgeval, en nam haar kleine warme lijfje bij me in bed. Stiekem vond ik het wel weer eens lekker, dat kleine, warme, opgerolde moppie tegen me aan, zeker zolang ze niet bewoog, geen geluid maakte, mijn voet met rust liet en doorsliep. En dat deed ze. De meest eigenwijze 6-jarige van onze straat, misschien wel ons dorp, die altijd doet wat ze wil, ook al komt dat praktisch nooit overeen met wat wij willen, die ons kennis heeft laten maken met 1001 manieren om tegen de "nee" van haar liefhebbende ouders in te gaan, zoals daar zijn: mokken, schreeuwen, discussieren, op het schuldgevoel werken door opmerkingen als: "lekker dan! net was ik nog gelukkig, mam!" als ze iets niet mag, stilletjes de regels omzeilen, expres een gat in het hoofd vallen (echt!), huilen en krijsen, als ze ziek is wordt ze lief, beleefd en meegaand. Het is heel onwerkelijk, ze vraagt bijvoorbeeld of ze alstjeblieft een appeltje mag, alstjeblieft! Dat is een woord dat normaal gesproken zorgvuldig wordt vermeden, "ik wil!" bekt veel lekkerder.
Natuurlijk kreeg ze de prinsessenbehandeling: bedje op de bank, liefde en aandacht in overvloed, een geschild appeltje in kleine stukjes, soepstengels, limonade, een banaan in dunne plakjes en crackers op elk gewenst moment, urenlang dvd-tjes kijken, op de laptop zolang ze wilde en natuurlijk waterijs, om wat af te koelen.
Het hielp, ze knapte op en was gisteren beter, al wist ze dat vakkundig te verbergen tot de ochtend half om was en ze dus een bonusdag thuis in de wacht sleepte. Lekker spelen met Playmobil zou je denken en kleuren en boekjes lezen. Maar voor haar was het vooral een dag vol teleurstellingen, namelijk zonder waterijs, zonder dat iedereen in de houding sprong wanneer ze iets wilde en zonder onbeperkte toegang tot TV en computer.
En dus van haar kant zonder "alstjeblieft". Ze is echt beter!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten