woensdag 18 maart 2015

Parnassia, wat een indrukwekkend boek

Ik had het al eens gelezen, jaren geleden, maar ik was er veel van vergeten, bleek nu.
Dus las ik het opnieuw, en het greep me aan als nooit tevoren.
Wat een verschrikkelijk verhaal, over hoe de trauma's van ouders doorwerken op hun kinderen.
Het gaat ook over niet kunnen zijn wie je werkelijk bent, en het daarna niet meer kunnen. Wie ben je dan nog? Zware kost, gevat in heldere taal, ik vind het zo knap van de schrijver.
Vrolijk werd ik er niet van, maar het was intrigerend genoeg om door te lezen.
Dat was bijna geen keuze, het moest.


(Het boek kost nu maar een tientje bij bol.com.)



Hier is de samenvatting:
Het is 1942 en de vervolging van joden in Nederland wordt steeds grimmiger. De kleine Rivka wordt door haar ouders ondergebracht bij een kinderloze dominee en zijn vrouw in Zeeland, die zich vol liefde over haar ontfermen. Rivka wordt Anneke en voor de buitenwereld zijn haar ouders omgekomen bij het bombardement op Rotterdam. Hoewel Rivka haar ouders aanvankelijk verschrikkelijk mist, gaat ze zich steeds meer thuis voelen bij haar nieuwe 'papa en mama' die hun Anneke koesteren als een prinsesje. 

Wanneer na de bevrijding haar vader en haar broertje Simon op de stoep staan om haar op te halen, herkent ze hen niet meer en kiest ze voor een nieuw bestaan als Anneke. Jaren later woont Anneke in Leiden, waar ze lesgeeft op een basisschool. Ze wordt smoorverliefd op Joost, een beetje een outsider, en naar later blijkt met een joodse achtergrond, net als zij. De geboorte van hun kinderen maakt zowel bij Joost als bij Anneke een stroom aan onderdrukte gevoelens en herinneringen los die niet meer te stoppen lijkt. Terwijl Joost zich steeds meer tot het joodse geloof begint te wenden, neemt Anneke afstand van hem en van haar gezin. Ze blijkt niet bij machte van haar kinderen te houden en een leven op te bouwen met anderen.

Na de dood van Joost ontmoet Anneke haar dochter Sandra op het strand, en stukje bij beetje vertelt Anneke aan Sandra het verhaal van Rivka die Anneke werd, en hoe het zo ver heeft kunnen komen dat zij haar kinderen in de steek liet zonder ooit nog om te kijken.

2 opmerkingen:

  1. Klinkt als een heftig verhaal! Maar wel het lezen waard, bedankt voor de tip. Ik hou wel van zulk soort verhalen, vooral als het speelt rond oorlogstijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Pfff dat is een wel heel heftig verhaal inderdaad...voorlopig nog maar even niet aangezien mijn neus(lees ook oren) al weken dicht zit lijkt me zo'n tranentrekker nu niet verstandig,maar ik zal hem wel onthouden....

    BeantwoordenVerwijderen