Tulpen uit...

Van de week nam mijn liefste tulpen voor me mee, en ik kan nu flauw doen en weer klagen over de hoeveelheid keren dat 'ie thuiskwam met de legendarische woorden: "O ja! Ik wilde nog bloemen voor je meenemen!" maar dat doe ik niet, want ik ben hartstikke gek op tulpen en dus hartstikke blij.
Ze kregen meteen de schuin-afsnijden-en-in-de-tulpenvaas-behandeling en daar staan ze nu nog.
Wat ik zo leuk vind aan tulpen is dat ze mooier worden als ze ouder worden, dat kan namelijk lang niet van alles en iedereen gezegd worden. En ze groeien zo grappig alle kanten op, alsof ze een grote, ontembare drang naar vrijheid, de sterren en daar voorbij hebben.
Wat een toeval eigenlijk dat dit berichtje nou net op valentijnsdag hier verschijnt, terwijl het gewoon liefde-op-een-doordeweekse-dag-tulpen waren, lucky me!