RUSTIG AAN, EN SNEL!

Het allervervelendste advies dat je mij kunt geven is iets in de trant van "doe maar even rustig aan", of "ga gewoon even lekker zitten". Want alle mindfullness, yoga en stiltewandelingen ten spijt: ik kán niet stilzitten!! Of in elk geval niet langer dan een kwartier. Ooit kreeg ik eens ontspanningsoefeningen van iemand, dat zou me goed doen. Wenkbrauwen werden opgetrokken toen ik na 2 weken terugkwam en zei dat ik er niet één gedaan had, dat was een groot probleem. Want ontspannen, dat is NOODZAKELIJK.
Tuurlijk, voor mij ook, ik ontspan achter mijn naaimachine, met een haaknaald in mijn handen, tijdens het hardlopen of terwijl ik iets leuks aan het vilten ben.
Toen de energie werd uitgedeeld stond ik vooraan in de rij of misschien zelfs wel 5 meter voor die rij.
Dus nu ik mijn schouder heb overbelast, waarschijnlijk door al dat boekenkastgedoe, zit ik mezelf verschrikkelijk in de weg. Mijn echtgenoot heeft me op mijn hart gedrukt dat hij met liefde de boodschappen en de stofzuiger door het huis haalt, als ik tenminste niet in die tijd even gauw een deken haak, een jurkje naai en een tas in elkaar zet. En natuurlijk heeft hij heel vervelend ontzettend akelig gelijk.
Dat wordt lezen, iets wat ik graag doe, maar dan eigenlijk pas 's avonds in bed, als ik uitgeraasd ben.
En voordat iedereen denkt dat het ernstig is: maak je geen zorgen, ik heb dit eerder aan de hand gehad, of nee, aan mijn schouder. Rust helpt. Zucht.