Youpie bedankt!

Zaterdagavond zaten mijn buurvrouw & ik in het wonderschone Carré, met kaartjes die ik via Marktplaats had weten te bemachtigen, wat nog een hele soapserie op zich werd, maar na 20 mails over en weer en geld dat via grote omwegen toch op de juiste rekening belandde lagen ze op de mat.

Na een flinke klim kwamen we aan bij onze plaatsen, net onder het plafond. Er zaten al mensen, die kaartjes van gisteren bij zich hadden, bleek toen ze deze vastberaden onder m'n neus duwden. Zij verstopten zich nog net voor de lichten doofden op de rij achter ons.

En daarna begon Youp, in zijn ouwe spijkerbroek met daarin het overhemd gepropt dat vandaag toevallig bovenaan de stapel/nog op de stoel van gisteren/ op de vloer voor de wasmand lag. Niet dat het er iets doe deed; wij zaten op veilige reukafstand en hij was steengoed.
Het was een heerlijke avond, daar in Carré, we hebben ons slap gelachen en waren geraakt door zijn beschouwingen. Hij had het veel over het dragen van twee verschillende sokken, wat natuurlijk een glimlach op mijn gezicht tevoorschijn toverde (zie dit blogberichtje).

Youpie, bedankt, Youpie, bedankt, Youpie, Youpie, Youpie bedankt!