Positief!

Tjee, goed dat ik niet kan autorijden op het moment want ik zit weer eens tot over mijn oren in een risicogroep, blijkt uit dit bericht, gisteren op nu.nl:

'Vrolijke bestuurder maakt sneller brokken'

Laatste update: 9 januari 2012 14:19 info

AMSTERDAM - Automobilisten die uitermate opgewekt achter het stuur zitten, trappen wellicht minder snel op de rem als dat plotseling nodig is dan mensen die met het verkeerde been uit bed zijn gestapt.

Mijn positieve levensinstelling breekt me op, vrees ik. Onze oudste, die de voorkeur geeft aan flink mokken bij het opstaan, wat vergezeld gaat van nukkig grommen als je vraagt wat ze op haar crackertje, o nee, sorry schatje, broodje natuurlijk, of beschuitje wil, had dat al lang begrepen. Wanneer ze klaagt over haar hartsvriendin die haar jurk “stom” vindt,  haar klasgenoot die moest lachen toen ze af was met gym of haar juf die haar toch nooit begrijpt, vooral niet toen ze alleen maar zei dat het toch ook niet fris was dat Maartje met alleen een onderbroek aan op de bank in de kleedkamer ging zitten, gedver, maar ze zei het heel áárdig, en het was lief bedoeld ook, want dat ís toch ook niet fris, voelt zich door mij ook volkomen onbegrepen. Met veel handgebaren en rollende ogen wordt mij duidelijk gemaakt dat begrip tonen en de vervelende dingen des levens met zelfspot flink overdrijven en daarna een beetje weglachen echt “not done” is.  Niets fijner dan flink klagen en mopperen, begeleid door flink zuchten op een bedje van zelfmedelijden, met een sausje van verongelijkt schouderophalen en als finishing touch een  stille traan rollend uit een ooghoek, terwijl de mondhoeken ferm omlaag worden getrokken en de knieën omhoog in het hoekje van de bank in de woonkamer. Want publiek is onmisbaar tijdens een goede zucht-en-mopper-sessie.

 In elk geval is ze veilig in het verkeer.