Onderwijsinspectie, positieve verwachtingen graag!

Het leven is een achtbaan, en deze week is het levende bewijs.
Na hard jubelen vanwege onze excellente school, afgelopen maandag, stond gisteren de inspectrice op de stoep voor een pittige inspectie.

Ze kwam, zag en zaagde.

Van alle leerkrachten wordt, geheel terecht, verwacht dat we uitgaan van talenten en kinderen hun sterke kanten laten ontwikkelen. Het is heerlijk om zo te werken, want als je alleen maar let op wat er misgaat en wat er niet lukt, wordt iedereen sip en chagrijnig.

Afgelopen maandag vertelde de directeur van de onderwijsinspectie op het toneel in Den Haag dat ook de onderwijsinspectie met die omslag in denken bezig is. Dat er in het verleden nogal gezocht werd naar wat er mis is op een school, en dat er nu meer gelet gaat worden op kracht en talent.

Helaas is er nog een hoop werk aan de winkel, Er was bij ons een uiterst kritische dame op bezoek, die haar licht vooral scheen op wat er miste, en heel snel voorbij ging aan alle zaken waar wij trots op zijn en die goed lopen.

Ik voelde me na het gesprek met haar veel minder gemotiveerd om aan het werk te gaan en ook mijn collega's voelden zich verslagen. Terwijl we voldoende scoorden! Maar het voelde als dik verliezen. Na zo'n heerlijke beloning in Den Haag was dit een vette domper.

Zonde, zo zonde.