Onze jongste blondie levert, aangestoken door haar oma, origami op bestelling.
"Wat wil je dat ik vouw, mam?" wordt er gevraagd, met van die gretige ogen erboven, die me manen om snel te kiezen zodat die handige handjes aan de slag kunnen gaan.
Het werd een bloem, die vlot in elkaar zat. Een passende achtergrond leek ons wel op z'n plaats en dus werd de verf aangerukt.
Op een oude krant schilderde ze een mooie lucht maar toen ze haar kwast in de witte verf doopte greep ik in. Om te voorkomen dat er kinderwolkjes geschilderd werden, leerde ik haar hoe ze met vegen wit een veel natuurlijker resultaat kon bereiken.
Hup, ze deed het zo.
Die origamibloem kan pronken, als het allemaal droog is.
O, ik ben weer zo trots. Moederschap is heerlijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten