Met een appelverslaafde kleine blondie in huis, een flinke appelplaattaart en een stuk of wat appelrozen op het menu ben je zó van je 20 kilo zelfgeplukte appels af. Maar wat te doen met al die peren? Het plukken was duidelijk meer in trek dan de peren zelf. Ze waren ineens allemaal tegelijk rijp en schreeuwden hun longen uit hun dikke buiken vanaf de fruitschaal.
"Eét ons, doé iets! We worden zacht en bruin! Nu!"
En dus googelde ik een lekkere perentaart, haalde de ingrediënten in huis en ging aan de slag.
Om er na een paar minuten kneden achter te komen dat ik ineens een heel ander perentaart recept aan het volgen was. Namelijk deze: klik!
Dus het deeg in de vriezer gestopt en vrolijk opnieuw begonnen, zodat de juiste perentaart (met lekkere speculaaskruiden) op de taartschaal verscheen.
Hier een kopie van het recept, dat ik vond op allerhande.nl:
- Verwarm de oven voor op 160 °C. Halveer de peren, schil ze en verwijder de klokhuizen. Wrijf de peren in met citroensap.
- Klop in een kom de boter met de amandelspijs met de handmixer tot een romige massa. Klop eerst een voor een de eieren erdoor en voeg dan al kloppend de bloem, speculaaskruiden, een mespunt zout en jam toe. Klop alles tot een mooi beslag.
- Schep het beslag in de ingevette vorm en leg de peren er in een cirkel in, met de bolle kant naar boven en de smalle kant naar het midden.
- Zet de vorm op het rooster in het midden van de oven en bak de taart in ca. 50 min. goudbruin en gaar. Laat de taart in de vorm afkoelen.
 |
| Zoals je ziet heb ik de peren stiekem in dunne plakjes gesneden. Ook heb ik 'm rijkelijk bestrooid met vanillesuiker voor 'ie de oven in ging. |
 |
| En vlak voor het serveren ging er nog wat poedersuiker op. Van zichzelf is dit niet zo'n zoete taart, vandaar. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten