Jungle

In de dicht begroeide jungle die ze internet noemen heb ik nu een plekje veroverd op Twitter, alleen al voor die leuke vogel, die het trouwens geen 3 dagen zou volhouden in de echte jungle, en dat schept voor mij al gauw een band, want datzelfde geldt voor mij, ik ben geen echt meisje blijkbaar.
Nu volg ik dus mensen op Twitter, en word ik in voor mij nog redelijk onbegrijpelijke taal doorspekt met hekjes en apenstaartjes maar ik leer gelukkig snel, op de hoogte gehouden van het reilen en zeilen van mijn vrienden en idolen, maar degene waarop ik me echt verheugde heeft me hevig teleurgesteld. In mijn hoofd had ik deze man een heel ander leven toebedeeld, realiseer ik me nu. Een artistiek leven, met eenzame late avonden vol wijn, zich laat in de middag uit bed slepend om vanachter laptop danwel ouderwetse computer met nog zo'n lekker dikke crémekleurige beeldbuis Twitter te verrijken met mooie beschouwingen en prachtige uitspraken, vol kwinkslagen naar hetgeen hem bezighoudt, en daar was ik nou zo benieuwd naar, want dat zou het gewone tot op grote hoogten ontstijgen.
Niks is minder waar, gisteren twitterde hij: "Ik zit te denken aan zo'n huispak". en: "Knoop doorgehakt. Huispak gaat er komen. Twijfel alleen tussen streep of ruit". Vervolgens laaide de hoop op diepzinniger uitspraken op toen ik las: "Hele uitzending de wereld draait door over elfstedentocht.... Ik ben er klaar voor". En na nog een tweet over DWDD wist ik het zeker, nu zal hij met iets moois op de proppen komen dus ik bleef gespannen wachten op zijn volgende tweet, maar helaas: "Overigens, het worden ruitjes, met een blauwe katoenen riem". Nico Dijkshoorn, je bent van je voetstuk gelazerd.

Klik op de vogel om me te volgen op Twitter (en als ik ooit zo groot word als Nico beloof ik prachtige beschouwingen).