Het gaat verder waar het vorige boek stopte, maar ik vond het veel leuker. Ik las een heel stuk bij de kapper, lekker op m'n e-reader, en moest me beheersen om daar niet hardop te gaan lachen.
Don Tillman, de vers getrouwde autistische hoofdpersoon wordt vader.
Hij neemt de voorbereidingen erg serieus en doet zijn uiterste best om allerlei kennis tot zich te nemen. Zo gaat hij in een speeltuin in New York (waar ze nu wonen) kinderen zitten filmen, om meer te weten te komen over hun gewoontes. Natuurlijk wordt hij dan opgepakt, en begrijpt hij de agenten steeds verkeerd, want hij neemt alles letterlijk. Dat brengt hem weer verder in de problemen...
Als hij zijn gelezen kennis in de praktijk wil brengen, zoals bij het kopen van de kinderwagen, levert dat hilarische taferelen op.
De wagen die hij bestelt zal nooit omvallen en biedt Bud (baby under construction, zoals ze het ongeboren kindje noemen) bescherming tegen gasaanvallen, en wat al niet meer.
"Maar hij ziet eruit als een tank!" verzucht Rosie dan.
Hoewel het heel grappig is om te lezen, is het toch niet spottend of honend, wat ik heel goed vind van deze auteur. Want leedvermaak, daar zit natuurlijk niemand op te wachten.
Wat een heerlijk boek. Ik hoop dat het niet het laatste in deze serie is!
Oh leuk, ik had het wel gezien, maar durfde er nog niet aan te beginnen omdat een tweede deel soms een slap aftreksel is van het eerste boek. Maar het kán dus. Thanks!
BeantwoordenVerwijderen