Een hart van steen

Vroeger, toen we nog jong(er) & romantisch(er) waren, zocht mijn liefste op buitenlandse stranden naar hartvormige stenen, die ik liefdevol bewaarde in een glazen IKEA-vitrinekistje.

Op Corsica vond onze oudste een bijna hartje.

"Geef 'm maar aan papa" zei ik, "dan kan hij 'm aan mij geven, dat deed hij vroeger altijd."

Met een verbaasde glimlach overhandigde ze hem de steen, waarop mijn echtgenoot naar me toe sprintte en zei dat hij iets voor me had. 

Hij is nog steeds goed in cadeautjes hoor, ik kreeg voor m'n verjaardag bijvoorbeeld dit prachtige glazen kistje.

Één en één is twee!