Als ik thuiskom kan ik precies zien welke route ik heb gelopen, inclusief hoogteverschillen (haha, in West-Friesland!) en word ik om mijn oren geslagen met allerlei details over mijn hardlooprondje, pardon work-out.
Ze weigert alleen van me aan te nemen dat ik niet, zoals die ene beroemde Keniaan, op blote voeten loop. Kijk, daar onderaan staat het, shoes: none.
Terwijl ik van de week weer hard mijn best liep te doen kwam er een plannetje in me op. Ik weet niet precies hoe ik erop kwam en ik moest eerst zo'n 3 kilometer moed verzamelen om het te doen, maar toen deed ik het, tussen de slenterend fietsende scholieren door nog wel, dus ik moest nog opschieten en timen ook.
En er dan zo normaal mogelijk bij kijken, want die scholieren zouden wel denken dat ik ze zag vliegen, maar ja, dat nam ik op de koop toe.
Ik haalde nog eens diep adem en sprintte toen zo ruim mogelijk de naam van mijn liefste in enorme schijfletters, gevolgd door een hartje. Met wild kloppend hart van liefde, maar ook van vermoeidheid vermengd met een tikkeltje gène, vervolgde ik mijn rondje, razend benieuwd natuurlijk naar het resultaat in mijn spiksplinternieuwe app.
Thuisgekomen zag ik dit op het desbetreffende weggetje:
Hmm, ik noem het dan maar een liefdesknoop.
grappig!! Ik loop met endomondo, ook zo'n app waar je het rondje terug kan kijken, erg leuk, en motiverend. Er zijn zelfs mensen die aan figuurlopen doen.
BeantwoordenVerwijderen:)))
BeantwoordenVerwijderen