Die Jodi Picoult, die kan er wat van. Eerst las ik "De andere zoon" en verbaasde me erover dat ze je zo meeneemt, echt onder de huid van haar personages.
En nu deed ze het weer. Wauw, dit was weer prachtig.
Dit is het verhaal:
Sage werkt in een bakkerij. Ze raakt bevriend met Josef, een aardige oude man die vaak met zijn hondje door de buurt wandelt. Tot de dag dat hij haar een foto van zichzelf laat zien in SS-uniform, vertelt dat hij wil sterven en haar vraagt hem daarbij te helpen. Sage weigert. Haar grootmoeder, Minka, met wie ze een sterke band heeft, is een overlevende van de Holocaust. Ooit was Minka een vrolijk meisje dat ervan droomde schrijfster te worden. Maar die dromen vielen in duigen toen ze naar Auschwitz werd gedeporteerd.
(Bron: bol.com)
Je voelt al na een tijdje lezen aan, dat alle verhaallijnen elkaar zullen gaan raken, maar hoe?
Sage, Josef, en Minka zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Je weet ook dat àls ze elkaar raken, het verschrikkelijke gevolgen zal hebben.
En dat is ook zo. Lees maar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten