zaterdag 17 oktober 2015

"De onderwaterzwemmer" van P.F. Thomése

Een klein jongetje zwemt middenin de nacht met zijn vader ergens in een koude rivier, zo begint het verhaal. Het is zwaar en de jongen haalt de overkant.
Zijn vader kan hij niet vinden, daar aan de oever. Als lezer begin je te begrijpen dat deze barre overtocht een vlucht was, het is oorlog.

De jongen komt hier niet meer overheen. Hij ziet zichzelf als mislukkeling en dat werkt zijn hele leven door. Later, als hij met zijn vrouw door Afrika reist, blijft dit schuldgevoel hem parten spelen.

Ik vind de afbeelding op de kaft verschrikkelijk, ik krijg er echt de kriebels van. Ik ben blij dat ik het digitaal las, dan hoefde ik het niet steeds te zien.


Het boek, waar al veel over is gezegd en geschreven, bijvoorbeeld bij DWDD, was erg goed, vond ik.

De samenvatting van bol:
Bij de nachtelijke oversteek naar bevrijd gebied, in het laatste oorlogsjaar, raakt de veertienjarige Tin van Heel zijn vader kwijt. Een nacht en een dag en een avond blijft de jongen in de uiterwaard waken, turen, zoeken, maar zijn vader komt niet meer boven water. Als dertig jaar later, tijdens een Afrikaanse reis met zijn vrouw, het noodlot opnieuw dreigt, voelt hij dat de tijd gekomen is om alles recht te zetten.

De onderwaterzwemmer is een spannende en aangrijpende roman over de onherstelbaarheid van verlies en schuld daarover. En over redding, die komt wanneer je haar niet verwacht – maar die, onder water, steeds met je is meegezwommen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten