Te mooi om waar te zijn...

Het is niet moeilijk om mij enthousiast te krijgen, eerder geldt het omgekeerde.
Op het moment dat er ergens, bijvoorbeeld op een weblog, een leuk plan wordt geopperd, of als een mooi plaatje voorbijkomt, bijvoorbeeld op Pinterest (klik!), wat zwaar verslavend is by the way, ben ik om.
En als dat dan allebei gebeurt, ga ik meteen overstag. En zo ging 't.
Op het weblog van Pauline (klik!) kwam een bericht over een cake in een mok in anderhalve minuut voorbij en ook op Pinterest zag ik een aantal pins. Mijn belangstelling was gewekt, er stond een plaatje bij van zo'n lekkere kleffe chocoladecake in een mok, mmmm. Onze jongste en ik waren al aan het watertanden bij het zien van dit lekkers. En dat in anderhalve minuut!!!!

Dus wij in een noodtempo aan de slag en natuurlijk maakten we ook meteen een non-chocolade versie, voor onze overige gezinsleden, die niet van chocoladecake houden (ja, dat schijnt mogelijk te zijn).

Er werden bloem en nog wat andere ingrediënten in de mokken geschept.

Tot het een smeuïg papje werd.

De mokken gingen om de beurt in de magnetron.
(Achteraf misschien iets te lang?)

We renden naar echtgenoot en onze oudste om ze ook getuige te laten zijn van deze vliegende cake! Te gek!!!

En zo zag het eruit; niet slecht , toch?!

Oeps, bij de rechtercake zijn we een essentieel ingrediënt (olie) vergeten...

Maar het was niet te eten! Bah! Sponsachtig en droog. We hebben het gauw in de doofpot gestopt en de koektrommel aan laten rukken om deze tegenvaller met spritsen en speculaasmolens weg te slikken.