Vorige week verraste ik mijn liefste voor zijn veertigste verjaardag met een paar dagen Berlijn.
Hij reist heel vaak voor zijn werk en is dus gewend aan alles wat daarbij komt kijken, en ik was dus een echt groentje in het land van Expedia, Schiphol, inchecken en paspoortcontroles.
Dat bleek toen mijn echtgenoot online ging inchecken. Mijn naam klopte niet op het ticket. Zucht. Dat had ik dus zelf gedaan en ook drie keer bevestigd. Nogmaals zucht.
Had ik 6 weken mijn mond niet voorbijgepraat, achter zijn rug om al zijn afspraken, die hij maakte voor de dagen dat we weg zouden zijn, afgebeld, oppas geregeld, daar mijn mond ook niet over voorbijgepraat, alles online geboekt bij mijn hartsvriendin, zodat het niet te traceren was in zoekgeschiedenis of Rabobank-app... Was ik er toch in geslaagd nog een flinke kink in de kabel te veroorzaken.
Want er was meteen paniek, bij Expedia, op Schiphol, waar we ook heen belden, 24 uur van tevoren, het zag ernaar uit dat we een nieuw (!!!!) ticket moesten kopen.
Uren te vroeg verschenen we op Schiphol, klaar om tegenslag te incasseren, met genoeg uren om flink te balen en dan met de moed der wanhoop daar iets van mindfulness tegenaan te smijten, om dan toch nog ONTSPANNEN en GENIETEND op reis te gaan.
We kwamen aan, checkten in en konden doorlopen.
Pfffffff. Een echte sisser was het, en omdat het zonde zou zijn om ons daarna druk te maken over al die paniektypes van Expedia en Schiphol die we de dag ervoor aan de lijn hadden, deden we dat dus niet. Nou ja, bijna niet.
Een paar uur later waren we er.
Het was er heerlijk, het enige minpuntje vond ik, dat er weinig dames in leuke jurkjes en op mooie hakjes flaneerden (daar kan ik altijd zo van genieten).
Maar inplaats daarvan troffen we deze reclame op vele plekken in de stad aan. Om je te bescheuren!
En wat vind je van deze foto? Om te zoenen, toch?!
Berlijn, we komen terug!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten