Langs het tuinpad van mijn schoonvader

Mijn schoonvader heeft tien knalgroene vingers aan zijn groene handen.
Hij vindt het heel normaal, maar eigenlijk is het toch heel bijzonder dat hij precies weet hoe elk plantje gezaaid, gespeend, gesnoeid en geoogst moeten worden, zodat wij altijd van superverse spinazie, lekkere nieuwe aardappels en knapperige sla kunnen genieten. En nog veel meer.

Vorige week gingen mijn liefste en ik met hem mee naar zijn tuin.
We genoten, en hij ook.

Ik maakte bergen foto's. Goed voor een rondleiding hier op mijn blog.
Geniet je even met me mee?

We begonnen bij de aardbeienplantjes, bedenkend welke heerlijkheden we straks met zijn mierzoete zomerkoninkjes zullen gaan maken. Nu nog lekker toegedekt onder een bedje van hooi.

Daarachter de preitjes, die kleur groen, zo grijsachtig, die vind ik zo mooi.

En hier, zijn buxussen, die hij teelt voor de verkoop. Interesse? Ze zijn maar een euro per stuk!

Kijk, daar, dat weggeknipte rijtje spinazie lag op ons bord, gisteravond, in een heerlijke lasagna.

Het recept blog ik van de week, beloofd!

In het kasje achteraan  hangen touwtjes geduldig te wachten totdat de tomaten- en paprikaplantjes gaan klimmen.

Hier zie je een rijtje worteltjes en dan weer een rijtje uien, om en om, dat helpt tegen de wortelvlieg. Weer wat geleerd.

En daar verstopt tussen die prachtige gekrulde bladeren; bloemkool!

Ik stopte het kabouterbloemkooltje voor de foto in een pan, die daar "op de tuin" rondslingerde.
"Weet je dat die pan meer dan 40 jaar oud is? Het was onze trouwpan."
Ik werd er bijna emotioneel van, de tijd staat stil op deze plek, op zijn tuin, waar hij al jaren en jaren komt en met liefde zorgt voor al het groen. En daarmee ook voor ons.

Nog even kijken of er asperges zijn. Asperges, ik hoefde ze nooit, maar zoals ik tegen mijn kinderen zeg dat ze alles toch in elk geval moeten proeven, zo sprak ik ook mezelf toe, deze keer.

Na wat woelen zien we één puntje wit goud. Er was vanmorgen al genoeg geoogst voor een hartige taart met ham en creme fraiche. Ik ben benieuwd of we straks "om" zijn.
Ook dat recept komt nog.

Na de oogst ging het mes weer tussen het hekje, kijk daar vooraan. Zo gaat dat ook al jaren, geen twijfel mogelijk.

En dan besluit ik met een reclamepraatje voor deze mooi buxussen. Eén euro per stuk, er staan er genoeg...

Weet of ben je iemand die ze zoekt? Laat een berichtje achter en het komt in orde!

Wat een heerlijke plek, deze tuin. Een heleboel nostalgie, maar vooral veel rust en liefde.

Ik ben trots op mijn schoonvader, dat mag ook weleens gezegd. Wat een vakman!