Iedereen kan schilderen

Een heel gezin lijdt onder een vader, die zelf lijdt aan psychoses, dwanggedachten, koopziekte en wat al niet meer. In dit boek probeert Iris, een van de dochters van deze man, te overleven. Ze is inmiddels 20 jaar, en het boek geeft een uitzichtloze toestand weer.
Je moet eigenlijk tussen de regels door lezen, want de emoties worden niet uit de doeken gedaan, het is meer een beschrijving van hoe het eraan toe gaat in dit gezin.

Als Hans, de vader, het even niet meer aankan, trekt hij zich terug op zijn zolderkamer, waar hij zich stort op een schilderij. Zo'n kinderschilderij, met van die genummerde vakjes, ken je ze nog? Vandaar de titel.

Ik vond het een mooi boek om te lezen, het kabbelde voort, dat moet je wel van tevoren weten. Verwacht geen grote actie en drama, dan kun je er rustig van genieten.

Hier is de samenvatting van bol:

In 'Iedereen kan schilderen' probeert de twintigjarige Iris Kostons vrede te vinden met een gezinsleven waarin haar vader alle aandacht opeist. Hans Kostons, eigenaar van een succesvol Zuid-Limburgs bedrijf in zelfsluitende ladesystemen, lijdt aan depressies, psychoses, koopziekte, hypochondrie, vernielzucht en suïcidale neigingen. De overige gezinsleden lijden aan Hans. Ze gaan veelvuldig in therapie, afzonderlijk en samen, tot iedereen aan zijn eigen geestelijke gezondheid begint te twijfelen. Met de moed der wanhoop blijven vrouw des huizes Elsbeth en dochters Mia en Iris geloven in de beloofde verbetering. Maar na de zoveelste vernedering is de maat vol.