Twee jaar geleden lag ik 's nachts te huilen in de tent op Corsica, omdat haar "Voor Jou" me zo aangreep (klik!). En nu lag ik thuis in mijn bedje te snikken bij "Vier plus één".
Ik ben dan ook wel een beetje een dweil, hoor, dat zeg ik er eerlijk bij. Maar huilen bij boeken doe ik niet zó vaak.
Dit boek gaat over een straatarme alleenstaande moeder, die lekker veerkrachtig alles aanpakt wat ze aan kan pakken. Maar helaas ligt er een hoop pech op de loer.
Uit onverwachte hoek krijgt ze hulp, in de vorm van Ed. Ja, en natuurlijk verklap ik niks als ik zeg dat die twee verliefd worden, dat was wel een beetje HEEL erg voorspelbaar.
Maar hoe dat allemaal zo komt, dat wil je echt weten, geloof me.
"Voor jou" was beter, dat geef ik toe. Maar deze had ik niet willen missen.
Ze heeft trouwens net (eind september verschenen) een nieuwe geschreven: Portret van een vrouw, met jubelende recensies.
Die staat ook weer op mijn lijstje.
De samenvatting van bol:
Jess is een alleenstaande moeder van twee kinderen. Haar dochtertje Tanzie is briljant in wiskunde, haar stiefzoon Nicky wordt genadeloos gepest. Hoezeer Jess ook probeert de eindjes aan elkaar te knopen, het lukt elke keer net niet.
Als Tanzie mee mag doen aan een wiskundewedstrijd in Schotland met een flinke prijzenpot, grijpt Jess de mogelijkheid om haar daarmee naar een betere school te sturen met beide handen aan. Maar als hun auto het begeeft, lijkt ook die kans verkeken. Tot Ed langsrijdt, en stopt, en hun een lift aanbiedt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten